Lees de titel nog eens. “Ik liever dan jij”. Waar denk je dan aan? Heb jij dit zelf al eens uitgesproken? En wanneer deed je dat? En wat ík erg interessant vind, waarom zei je dit en tegen wie?

Heb je je weleens afgevraagd waarom mensen ziek worden? Vast wel. Wetenschappers geven aan dat het vaak te maken heeft met ons voedingspatroon. Als we maar gezond en gevarieerd eten, niet roken, geen alcohol en af en toe wat vitaminen gebruiken, dan worden we niet ziek.

Mensen die mindfull bezig zijn geven aan dat je je lichaam goed kunt voeden met voedingsmiddelen, maar voed je je lichaam ook met beweging en met voldoende rust? Rust in de zin van totaal ontspannen. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Als jij een leven vol stress hebt, kun je daar dan ziek van worden? Of spelen hier nog meer factoren mee?

In mijn zoektocht naar waarom de dingen zo gaan zoals ze gaan, hield me het volgende bezig. Mijn moeder zei altijd, mensen die kanker krijgen, hebben heel veel ellende meegemaakt. Haar moeder, mijn oma, is namelijk gestorven aan kanker. En dit komt volgens mijn moeder door de impact en zorgen van de oorlog die zijn weerslag heeft gehad op mijn oma. Voor mijn moeder was dit een aannemelijke verklaring, waarom haar moeder zo vroeg gestorven is. Ergens zoekt iedereen in zijn of haar machteloosheid een uitleg.

Nu werd mijn jongste geboren met een gezwel op zijn hoofd. Deze was eerst goedaardig, maar is kwaadaardig geworden toen hij 9 maanden was. (Overigens is alles goed afgelopen.) Tja! Dus vroeg ik mijn moeder, hoe dit dan kan? Ons manneke is nog maar net op de wereld en toch heeft hij kanker. Hoeveel zorgen kan hij hebben gehad? Ze was met stomheid geslagen. Daar had ze geen antwoord op. Dus zoals mijn moeder een verklaring destijds zocht, zocht ik de mijne.

In mijn systemisch werken kom ik vaak mensen tegen die ziek zijn. En willen ze graag een opstelling om te kijken waar die ziekte vandaan komt. Nu zou je nog alles kunnen volgen over ziekte, voeding en stress. Maar als systemisch werker zien we dat mensen uit liefde; zorgen, schuld en ellende, onbewust op hun schouders nemen. Je vraagt je nu zeker af, hoe is dat mogelijk?

Energetisch kunnen mensen heel veel voelen. Niet alleen van de pijntjes van henzelf, maar ook van anderen. Neem als voorbeeld het volgende; als iemand een intens verdrietig verhaal vertelt, kan dit je erg ontroeren. Dan voelen we energetisch met diegene mee. Soms vanuit een zweem van herkenning, maar soms omdat je hun verdriet kunt voelen. Of als we een film kijken, hoe vaak komt het voor dat je mee gaat huilen. En als je een vrolijk liedje hoort, word je daar blij van.

Een kind voelt energetisch de zorgen van zijn ouders. Hoe groot of klein ze ook zijn. Uit Liefde kunnen zij onbewust deze zorgen op hun eigen schouders nemen. Dit wordt de magische liefde, genoemd die kinderen voor hun ouders hebben. Soms zien we dat het zorgen zijn, die zelfs generaties terug gaat. Misschien ga je nu afhaken in mijn verhaal, maar lees toch maar even verder en ga kijken wat dit met je doet.

Kun je je bedenken dat onze opa’s en oma’s die de tweede wereld oorlog hebben meegemaakt, deze zorgen doorgeven middels hun dna, aan hun kinderen? Wetenschappelijk is dit sinds kort bewezen. Niemand wil dat aan zijn eigen familieleden doorgeven. Sterker nog, daar wordt liever totaal over gezwegen om vooral niemand te belasten. Door in de familie er niet over te praten, wil het juist uitgesproken worden. Want het hoort namelijk bij het familie systeem.
Door de magische liefde, meent het nageslacht te zeggen: “Kom maar op met al die ellende. Jij hebt het lijfelijk ondervonden, maar ik wil en kan je daarmee helpen. Ik kan dit aan.”

Dit is niet iets waarover ze bewust een besluit nemen. Nee, dit vindt onbewust plaats op energetisch niveau. Want het hoort bij het familie systeem. En zeggen deze kinderen “onbewust” tegen hun ouders “Ik liever dan jij”.